අවසන් දෙබස

ඔබ:   කවුද ඔබ..?

මම:   කවුරුත්ම නෙමෙයි මම, අතරමං වූ ආත්මයක්..

ඔබ:   ඔබේ ආත්මය ලස්සනයි.

මම:   නෑ. මම තවමත් හොය හොයා ඇවිදිනවා, මගේ 
         ආත්මය.

ඔබ:   මමත් එහෙමයි. අවුරුදු ගානක් ඇවිදලා මට හරි 
         මහන්සියි.

මම:   තනිවම හොයල මටත් මහන්සියි. කාගෙහරි 
         උරපත්තක් තියෙනවනම්, ටිකක් හිස තියාගෙන 
         ගිමන් හරින්න..               

ඔබ:   ............................

මම:   කොහෙද ඔබ..? 
ඔබ:   ............................

මතකයන්..

කාටවත් පුලුවනිද කාගෙවත් මතකයන් සොරාගන්න..

සමහරුන්ට අනුව නම් පුළුවනි... ඒත් සමහරු කියන්නේ කාගෙවත් මතක සොරාගන්න තරම් කාටවත් ශක්තියක් නෑ කියල. මිනිස්සු මට චෝදනා කරනවා මම මතකයන් සොරාගන්නියක් කියල. ඇත්තද ඒක..  මම විටින් විට මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතවලට එබිලා බලල ඒ ජීවිතවල තියෙන ලස්සනම මතක සොරාගන්නවලු.

හොරකම කියන්නේ අනුන්ගෙ දෙයක් අවසරයකින් තොරව තමන්ගෙ කරගන්න එක. මගෙ ජීවිතේට විටින් විට මිනිස්සු විවිධ චරිත විදියට ඇතුළු වෙනවා. නෑදෑයෝ, යාළුවො, ගුරුවරු, නාඳුනන්නෝ... මේ හැමෝම මොකක්හරි මතකයක් මගෙ ළඟ පරිස්සමට තියල මගෙ ජීවිතෙන් ඈත් වෙලා යනවා. සමහර මතක හ‍රිම ආදරණීයයි, සමහර ඒවා නිසා දුක හිතෙනවා, සමහර ඒවා ජුගුප්සාජනකයි. මගෙ කැමැත්තෙන් වගේම මගෙ අකමැත්තෙනුත් මගෙ ළඟ මතක ඉතුරු කරලා යනවා. ඒ හැම මතකයක්ම මම පරිස්සමට අරන් තියනවා, ඉල්ලුවොත් ආපහු දෙන්න. ඒත් මගෙ ජීවිතෙන් ඇත් වෙලා ගිය කවුරුවත් ඒ මතකයන් ගන්නවත් ආපහු ආවෙ නෑ, කවදාවත්ම.

ඉතින්, දැන් මගෙ ළඟ මතකයන් මහා ගොඩක් එකතු වෙලා. ඉතුරු වෙලා තියෙන්නෙත් ඒ මතකයන්ම විතරයි. මම මතකයන් එකතු කරන්නියක් වෙලා..

ඒත් මම මතකයන් සොරාගන්නියක්ද..? 

අහිංසක..

නොදැන අනාගත නොපනත්කම් 

මිනීමරු සිතිවිලි

බියකරු ගර්ජන 

කෙළින සැටි බලව 

අහිංසක

නිර්මල පැටි ආත්මයෙන්

කෙළිදෙලෙන්.. 

පෙම් හබයක්!

කවිය යනු කිමැයි..

සොඳුර නුඹ අසයි..

නුඹේ නුවන් මත මා දෑස සැතපෙනා නිසසල රාත්‍රියේ..

කවිය යනු,

නුඹම මැයි..

නුඹට එය නොවැටහෙයි..

ඉතින් පෙම් හබයක්!

අපේ දරුවෝ

අපිත් එක්කම ඉපදිලා

අපි වගේම

හීන දකින්න

ලෝකය හඳුනාගන්න

මල් සුවඳ විඳින්න

කුරුළු ගී අහන්න

ආදරය ලබන්න

පෙරුම් පුරලා

අපිට හුඟාක් කලින් ලෝකය අතැරලා යන

අපේ දරුවෝ

රැළි වැටුණු ආත්මය

තත්පරයෙන් තත්පරය

පසු කර ආයෙමි,

ආදරය

සෙනෙහස

කවිය

කඳුල

වෙහෙසින් බලා ඉඳිමි එන තුරා

තවමත්

ජීවිතය..

ලාන්ස්ලොට්ලාට ඇබෑර්තු ඇත

මකරු, යෝධයෝ, පෝරිසාදයන්ගේ ක්‍රෑර බලයට යටපත් වෙලා ජීවිත අපායක් කරගත් සාමාන්‍ය මිනිස්සු ඉන් ගලවගන්න සුරංගනා කතා වලදී ලාන්ස්ලොට් නයිට්වරයා එනවා වගේ, වර්තමාන සමාජයේ අපි වැටිලා ඉන්න නරා වළෙන් ගොඩගන්න අපිව හොයගෙනත් ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක් ඒවිද? කවදාවත් යථාර්තයක් වෙන්නෙ නැති බව දන දැනත්, අපේ හිතේ කොණක ඒ පුංචි අහිංසක හීනෙ හැමදාමත් දැල්වෙමින් තියෙනවා. ඒ මිනිස්සුන්ගේ හැටි. එහෙම පුංචි බලාපොරොත්තුවක්වත් නැති වුණොත් මිනිස්සුන්ට ජීවත් වෙන්න හේතුවක් නැති වෙනවා.
ඒත් මේ මිනිස්සු ඇත්තටම ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක්ව තමන්ගෙ කරගනීවිද කියන එකත් ලොකු සැකයක්. පවතින ජීවන රටාවට, ඒ රටාවේ තියෙන කුහකකම්, වන්චනිකකම්, ආත්මාර්තකමීකම්වලට මිනිස්සු කොච්චර පුරුදු වෙලාද, අනුගත වෙලාද කියනවනම්, තමන්ව ඒකෙන් ගලවගන්න හදන එක තමන්ට කරන විපතක් විදියට නිගමනය කරනවා. ඉහළින් ඉන්න මකරගෙම පුංචි අනුරුවක් තමන්ගෙ ඇතුළෙ උපදිද්දි එකෙන් තමන්ගෙ ආත්මයට වෙන විපර්යාසය තේරුම් ගන්න තරම් මිනිස්සු පරිස්සම් වුනේ නෑ. දැන් ඒ මකරා තමන්ගෙ මුළු ආත්මයම ක්‍රමයෙන් ගිලගන්න හැටි, ඒක තමන්ට වෙන යහපතක් විදියට හිතල බලාගෙන ඉන්න තරම් මිනිස්සු නිවට වෙලා. බලාගෙන ඉන්නවා විතරක් නෙමෙයි, ප්‍රීති ඝෝෂා කරමින් තමන්ව ගිලගන්න මකරට අනුබල දෙනවා. ඉතින් මේ දැවැන්ත මකරා මර්දනය කරන්න පුළුවන්වෙන්නෙ පුංචි ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක්ව තමන්ගෙ ඇතුළෙ උපද්දවගන්න තරම් මේ මිනිස්සු ළඟ මනුස්සකම ඉතිරිවෙලා තියෙනවනම් විතරයි. ඒත් මට හිතෙන්නෙ ඒක හීනයක් විතරයි.
මේවගේ හීනයක් දකින්න තරම් අපිව ලෝකයට විවුර්ත කළාට යෙව්ගෙනි ශ්වාර්ට්ස්ට වගේම ප්‍රවීණ නාට්‍යවේදී ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකටත් ස්තුතිවන්ත වෙන්න ඕනි. මට දැනෙන විදියට අපි අපේ ලාන්ස්ලොට්ව හොයන්න පටන්ගන්න ඕනි එතනිනුයි.

ඔබ..

හිරුය ඔබ

ලොවට ජීවය සදන..

සඳු වෙමි මම
ඔබෙන් ජීවය ලබන..

ජීවිතය හඳුනාගත් ඇසිල්ලෙහිම

ගෙල වළලුයේ කිම

ආදරයේ..

ජීවිතය..

හිරු පිනි බිඳුවක් එළිය කරයි

මොහොතින් ඒ පිනි බිඳුව වියැළී යයි

වියැළී ගියද කම් නැත

මොහොතක් හිරුගේ පහස ලැබ

ज़िंदगी

ये ज़िन्दगी आपकी ही अमानत रहेगी..
दिल में साधा आपकी ही मोहब्भाथ रहेगी..
इन सान्सोको आपकी ही ज़रूरत रहेगी..
इस दिल की नादानीया माफ़ हो..

Because there is no guarantee that this life will be easy,

When my world is falling apart,

When there is no light to break up the dark,

That's when I look at you.

When the waves are flooding the shore,

and

I can't find my way home anymore,

When there is no guarantee that this life will be easy,

That's when I look at you.

රස්තියාදුව..

ජීවිතේ කියන්නේ රස්තියාදුවක්

ඒ රස්තියාදුව ඇතුළෙ අපිට මුණගැහෙන සමහරුන්ගේ ජීවිත කොයිතරම් විසාලද කියනවනම්,

දෑතින් බදල අල්ලන්න බැරි තරම්..

ඒ ජීවිතවලට අත තියන එක මහා බරක්..

ඒත් ඒක තමයි ජිවිතේ හැටි..

මගේ සඳ ඔබ..

You were not created as a copy..
You were born an original..
You are unique in your own special way..
and
You give all that specialty out to the world..

You truly are a very special man..

A man who shares his everything unconditionally ..
A man who live with what he truly feels..
A man who struggles to make a difference..
A man who teach us what life is..