පෙම් හබයක්!

කවිය යනු කිමැයි..

සොඳුර නුඹ අසයි..

නුඹේ නුවන් මත මා දෑස සැතපෙනා නිසසල රාත්‍රියේ..

කවිය යනු,

නුඹම මැයි..

නුඹට එය නොවැටහෙයි..

ඉතින් පෙම් හබයක්!